Het gros van de staf in het ziekehuis 'zit' op Facebook. En met een groot aantal ben ik bevriend. Uiteraard nieuwsgierigheid, maar daarmee krijg ik wel een beeld van de mensen. Het begrip intiem krijgt dan toch weer een andere dimensie. Ik rapporteer Auke altijd keurig wat me is opgevallen tijdens de Engelse lessen, wie kloten heeft en wie niet. Dat soort dingen. Maar Facebook geeft inderdaad wat meer beeld.
"My dear teacher, i need your help" kwam deze week via Messenger binnen. Of ik een sollicitatiebrief wilde verbeteren. Ze stuurde twee screendumps mee. Kloten als ik heb, ben ik naar beneden gegaan en heb ik deze uitgeprint, met rood gecorrigeerd, daar een foto van gemaakt en terug gemessengerd. Het was vooral een roep om aandacht. Ik hoorde echter vandaag dat ze haar ontslag heeft genomen. Pijnlijk. Dit zijn de mensen met kloten die we in het ziekenhuis juist willen houden.
Auke had het me al eens verteld, die onnozele sollicitatiebrieven. De structuur is als volgt:
Je vertelt wie je bent, waar je woont, hoe zwaar je bent, en hoe lang! Je vermeldt en passant even welke studie je hebt gedaan en al naar gelang de gezinssamenstelling ga je vervolgens benoemen wat je ouders, broers, zussen zoal uitspoken. Alle details komen boven tafel. Echter, dingen als kerncompetenties, ambities, verwachtingen, voorwaarden, persoonlijkheid blijven compleet buiten beeld. Dat is ook niet zo gek, want er worden geen vacatures gesteld en er zijn geen profielen. Neem het ze dan ook niet kwalijk. Een sollicitatiegesprek duurt maximaal 15 minuten en wordt vooral gevuld met de Excel-test. Wie 'm snapt mag eventueel blijven.
Laat ik nu eergisteren ook hebben gesolliciteerd!
Ik probeer er alles aan te doen om onder die malle CEO-functie uit te komen (wetende dat velen er wat voor over hebben om die titel voor hun naam te mogen zetten) En met alleen Engelse lessen maken en geven, ga ik op een bepaald moment iets missen. Mijn collectie voor de expo is zo goed als finished. Dus ik ben ook even uitge-inspireerd.
Laat ik dan toevallig op datzelfde Facebook een oproep tegenkomen. Een internationaal bedrijf is op zoek naar een creatief iemand die redelijk Engels spreekt, Adobe Photoshop en Illustrator beheerst en mee wil denken over campagnes, advertorials, etc.
Laat al het bovenstaande tot mijn kerncompetenties behoren. Ik heb geen sollicitaitebrief geschreven. Slechts een verwijzing naar mijn website en de mededeling dat ik 10 jaar in het grafisch beroepsonderwijs heb gewerkt als docent en in het wilde weg voor veel bedrijven, stichtingen en instanties 'dingetjes' heb gedaan. Ik denk dat ik geduchte tegenkandidaten heb, want ik moest vandaag met meer werk over de brug komen. Per mail uiteraard.
Auke zegt: "Je bent overgekwalificeerd voor dit" en ik denk: "Auke, wie kijkt er altijd over je schouder mee voordat jij een sollicitatiebrief verstuurt?"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten