vientiane

vientiane

zaterdag 15 augustus 2015

De eierboer masseert mijn achterband

Momenteel is dokter Jaap bij Auke. Zijn aanwezigheid heeft z’n nut al wel degelijk bewezen. Er zijn wat veranderingsprocessen in gang gezet. Zo koopt dokter Jaap dagelijks een tas met ingewikkeld fruit. Fruit met lastige schillen waar Auke zijn kantoorhandjes niet aan brandt. Zolang dokter Jaap alles zorgvuldig steriliseert en prepareert, prikt Auke een vorkje mee. Samen komen ze zo tot nieuwe en interessante visies. Dat passievruchten bijvoorbeeld erg smakelijk zijn. Dokter Jaap wil iedere ochtend een gekookt ei, dus ook daar plukt Auke gezonde de vruchten van mee. Tussen de regels begrijp ik dat Beerlao gerantsoeneerd is. Vooruit, jullie doen maar.

Na telefonisch werkoverleg hebben we besloten dat dokter Jaap tijdelijk mijn fiets mag gebruiken.

Mijn monnikengewaad-oranje-boven-fiets!

Ik zeg: “Hoe moet dat als ik er straks ben?”  We concluderen dat er bij de buren nog een fiets in de schuur staat. Auke merkt op dat de banden dan wel opgepompt moeten worden. Als hij er maar niet bij hoeft te zijn.

Naast dat dokter Jaap zijn visies op het wel en wee van het ziekenhuis in kaart brengt, stimuleert hij de plaatselijke economie.  

Een oud mannetje om de hoek verkoopt verse eieren, en blauwe A-sigaretten. En lucht. Hij is de trotse eigenaar van een pomp. En zoals al eerder gezegd: als je in Laos iets hebt te verhandelen, ben je koopman. Nu heeft dokter Jaap ontdekt dat de achterband van mijn oranje-boven-fiets  ‘niet lekker’ om de velg zit. Mijn ene borst hangt wat lager dan de andere, en mijn rechterbeen schijnt iets langer te zijn dan mijn linker. Dus waarschijnlijk heb ik die fiets de afgelopen keren verkeerd ingereden. En dat een arts dat nu moet constateren…

Dus is dokter Jaap al een aantal keren bij de eierboer geweest om de lucht uit de achterband te laten lopen, en de band vervolgens weer te laten oppompen. De eierboer snapt er niets van, maar het levert hem wel iedere keer 1000 Kip op. En hij doet het liefdevol: tijdens het pompen masseert hij het rubber. Kijk, dat is nog eens handel!


Ik stel voor dat dokter Jaap die fiets van de buren alvast gaat inrijden. En dat’ ie straks even naar mijn benen en borsten kijkt als ik in Vientiane ben. Appeltje eitje!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten