Muziek mozaiek

De van te voren geprepareerde USBeetjes & gebrande CDeetjes worden verzameld. We zijn klaar voor de terugreis. Het is 0.6.15 uur,  Italië begint heel voorzichtig aan haar ochtendgloren en Casamaggiore glimt het meest. Tuurlijk, ieder afscheid verdient de mooiste glans, zeker omdat ik weet dat ik hier voorlopig niet terugkom.

Hoe fijn dat ik dit moment samen met mijn broers beleef. Als je voor € 9,99 de man naar Perugia kan vliegen, is het een feest om met z’n drieën naar Uithuizermeeden te rijden. Zeker als we hebben afgesproken wie de eerste gele M onderweg spot.

Het gezelschap bestaat uit A3, de jongste van het stel; A2 de broer die na mij kwam en is. En A1. Dat ben ik, want ik ben de oudste. Onze ouders waren zo creatief om alle kinderen hun voornaam met een A te laten beginnen. Daar plukken we nog steeds de voordelige vruchtjes van.

Na wat gehakkketak over wiens muziekkeuze het best uit de verf komt (“Jij bent blijven hangen” zeggen mijn broers) starten we de terugreis met iets vreselijks.

Nu volgt een reisverslag met de nodige links naar Youtube voor de tijdgenoten die echt geïnteresseerd zijn (dit is een eenmalige actie):

06.18 uur
Casamaggiore
Die Palemiger Spatzen – Cieleto Lindo
https://www.youtube.com/watch?v=WRZ_l_VRSrU

Nou jongens, de sfeer zit er meteen goed in! Na Pozzuolo wil ik toch nog even dubbelchecken of mijn heilige verfdoos in mijn handbagage zit… Gelukkig!

07.89 uur
ergens achter Firenze, tevens rookpauze
Abba: Knowing me, knowing you
** (geen link, want deze kennen we allemaal)

En even later:

Boney M: Brown girl in the ring, lalalalala
https://www.youtube.com/watch?v=I1So7q6IfJ4
A2 komt nog even terug op de ontmoeting die hij destijds in Bar 538 in Uithuizen had met ondertussen wijlen Bobby Farrell

A2 en A3 hebben een wijs besluit genomen: “We gaan via Oostenrijk terug!”  Aangezien ik deze rit niets, maar dan ook niets te vertellen heb en mijn kop op de achterbank moet houden, stem ik in.

9.35 uur
ter hoogte van Rolo
Robert Hammond – I don’t want to die in an air disasterhttps://www.youtube.com/watch?v=m6u3gK8xWEU

Intussen heeft A2 nog een wijs besluit genomen. In de wetenschap dat mijn auto binnenkort verkocht gaat worden, kunnen we in de auto roken. Dat scheelt weer minuten. Volgens hem wordt de Note er niets minder door waard. Maar ook niets meer. Gelukkig heb ik niets te zeggen.

10.44 uur
in de buurt van Sabbionara
Eruption – One way tickethttps://www.youtube.com/watch?v=g_jUtiKSf1Y (Hoe toepasselijk)

Na de eerste M met extra mayo begint het gesodemieter. Heel Europa moet zich zonodig verplaatsen. Met heel veel files doorkruisen we Oostenrijk. Een bloemlezing uit het muzikale palet, maar niet meer op de minuut bijgehouden:

Murray Head – One night in Bangkok
https://www.youtube.com/watch?v=R9cNtrrCP0E
...om alvast even inde sfeer te komen, terwijl de bergen aan me voorbijrazen…

Vanessa – Upside Down
https://www.youtube.com/watch?v=zeH2Um-yOrA

Stars on 45- Beatles Medley
https://www.youtube.com/watch?v=M2nq9srPrgM

Ondertussen mag ik even voorin, omdat A2 last van zijn knieën heeft. En hebben wehttps://www.youtube.com/watch?v=mD7K1dFU-4Q Ik zeg tegen A3: “Die heeft het ooit ook met een frisbee gedaan”. We tellen even al onze verwondingen die we in ons leven opliepen tijdens dollemans-acties. A3 liep gisteren tegen een olijfboom en heeft een redelijke streep op zijn voorhoofd. Gelukkig niet diep genoeg om te worden gehecht. A2 is mak achterin, dus we stappen even terug in de tijd naar het frisbee-incident ergens eind 70-er jaren. We zijn toch eenmaal in de muzikale sfeer. De broertjes hadden via Toppop lucht gekregen van een nieuw fenomeen: de frisbee. Aangezien trends in Noord-Groningen niet gemakkelijk kwamen aanwaaien, besloten de boys het met oude wieldoppen te doen. Die waren destijds nog van keihard metaal en dat leverde een snee in A2’s wang op. Die zit er nog steeds in de vorm van een mooi litteken. Die van Seal zijn veel erger.

Omdat ik dan toch even voorin mag zitten, schuif ik mijn CD naar binnen. Alleen Soft Cell wordt op prijs gesteld. Snel duw ik ze the Cult, Moby en Snow Patrol door hun strot. 

Intussen eist A2 de Wuko's.  https://www.youtube.com/watch?v=J5EmplE01zM en ik mag weer op de achterbank… Jongens, hoeveel kilometer nog??

Nog heel veel, bleek achteraf.

A2 en zijn Wuko’s hebben we er in Weeze voor straf uitgezet en A3 en ik zijn overgeschakeld op QMusic om wakker te blijven. Nog twee-en-half uur. We hebben weinig meer te koop en verlangen naar iets van bier of een wijntje. Intussen heb ik mam gebeld om te zeggen dat de verwachte aankomsttijd rond 02.00 uur ligt. Ze blijven op.

01.11 uur

Na de stad Groningen knallen we de Eemshavenweg op; nog 30 kilometer naar het begin van mijn  wereld. Links en rechts onzichtbaar achterland reikend tot in de verte. Ik raak gehallucineerd door de ruitenwissers, de beat van die zender die ik zelf nooit hoor, de kletterende regen op de voorruit, de doorrookte auto. In de verte doemt op mijn denkbeeldige horizon een kermisattractie op van doorweekte kleurtjes en lichtjes. Een omgekeerde fata morgana? Ik dommel weg in de woestijn op een paard met geen naam en ondertussen is het Monday, Monday.. 

Respectievelijk

Laa Laaa lalalallala lalala lalaa

Laa laa, lalalalaaa

De Eemshaven! We zijn er bijna.

A3, die vanwege zijn rug bijna staand de laatste kilometers stuurt, vraagt: “je kunt het laatste stukje zelf?”

En zo bespring ik om 01.44 uur het erf op Hefswal en mijn ouders! Even thuis! Overmorgen naar Laos en nu even resetten.