Babyschoentjes van een zeemeermin

Of: sprookjes bestaan
Of: we geloven niet in toeval

Tijdens ons rituele biertje aan de Mekong -dat feitelijk geen urgente noodzaak heeft als evaluatiemoment, want het is zondag en we hebben een rustdag- spoelt een jonge zeemeermin aan. We hebben al vaak naar het snelstromende water zitten turen in de hoop een vin van een verdwaalde Iriwaddy-dolfijn te ontwaren. Dit is werkelijk van een andere orde.

Als een prinses zonder erwt is ze uit een van de hoofdstukken van Anderssen gezwommen en loopt ze langs ons terrasje alsof je in de wereld niet kunt verdwalen. Ze zit er al een poosje als Auke zegt: "het zou me niets verbazen als ze in de gezondheidszorg zit" Ik stel voor om het haar te vragen, want ze is blond en spreekt dus waarschijnlijk Engels. Auke houdt niet van dit soort opdrachten, bovendien staat Jaap al in de startblokken om haar te benaderen.

"Dus het ziekenhuis staat nog in de babyschoentjes?" Auke is verrast over deze opmerking en prijst onze zeemeermin over haar scherpe waarnemingsvermogen. Hij legt uit dat de uitdrukking eigenlijk in de kinderschoenen staat, maar dat het helemaal klopt wat ze zegt. Ze is Zweeds maar spreekt zeer goed Nederlands, en dan mag je er een paar jaar naast zitten.

Ondanks een rustdag stond alles in het teken van gesprekken over het ziekenhuis. Hoe gaan we om met saneringen van personeel. Anderhalf uur later zitten we in het centrum van Vientiane in een restaurant, samen met deze zeemeermin. We hebben haar min of meer ontvoerd. En we hopen dat ze de uitdaging aan wil gaan om een blik op het ziekenhuis te werpen en aan te geven of ze het ziet zitten om voor een onbepaalde tijd de taak van dokter Jaap over te nemen. Voor zover mogelijk, want dokter Jaap is inmiddels onmisbaar. Zeemeermin is bij toeval in Vientiane aangespoeld en heeft vooralsnog geen duidelijke bestemmingen en een open ticket.

Omdat ze lopend aan kwam zwemmen en wij samen drie fietsen hebben, besluit Auke dat zij bij hem op de bagagedrager mag. Ze zegt: "Ik doe het op z'n Zweeds, want zo heb ik dat geleerd" met haar linkerbeen aan de ene kant en het rechter aan de andere kant. Weg mythe zeemeermin. Dokter Jaap zegt, terwijl we achter ze aan fietsen: "Je moet er wat voor over hebben om goed personeel in het ziekenhuis binnen te halen..." 

Morgen gaat ze mee naar het ziekenhuis om die blik te werpen en we hopen dat dit gunstig uitpakt. Wordt vervolgd