...dat je het als kunstenaar zo ver schopt dat je Aziaten in dienst kunt nemen die jouw schetsen inkleuren.
Een aantal personeelsleden in het ziekenhuis reageert af en toe wat nieuwsgierig als Auke en Jaap tijdig vertrekken. Gezien de hopeloze verkeerstoestand in de stad is het raadzaam ruim voor de spits huiswaarts te keren. Auke zegt: "Je ziet ze bijna hardop denken wat we gaan doen, maar echt vragen durven ze niet."
Sinds gisteren leef ik hier nu met drie mannen onder 1 dak. Ons gezelschap heeft een jonkie gekregen. Dit kind hebben we hier wel vaker onder onze hoede gehad, maar sinds zijn komst gisteren ziet het er met de afspraken en financien weer een stuk rooskleuriger uit.
Ondertussen bereid ik mijn Engelse lessen voor. Om printerinkt uit te sparen (we zijn met z'n allen zo low-budget-mogelijk bezig) had ik het volgende bedacht:
Als ik de 30 lesbrieven nu in zwart-wit uitprint, zet ik de mannen vanavond aan het kleuren.
Dokter Jaap is vanmiddag door een hond gebeten. Volgens zijn zeggen eigen schuld, want het beest wilde op zijn commando niet gaan zitten. Nu had de wortelnoten Honda uit de eind 80-er jaren -de auto waar je 8 overbodigen in kan vervoeren- vandaag een lekke band. Aangezien alledrie de heren weinig geduld hebben, besloten ze met de ambulance naar huis te rijden. Daar hebben we nu wel even profijt van, want de pleisters op Jaap's bijtwonden laten los vanwege het vocht in de lucht en in de ambulance liggen rollen verband.
Ondanks zijn zere arm mekkert Jaap het minst. Auke zit meteen weer in zijn kindertijd en woelt zijn Montessori-trauma's omhoog. En Gert-Jan heeft er notabene wel aardigheid in: 30 x 3 vakjes inkleuren.
Ik wil morgen in de Engelse les de kleuren van vorige week repeaten. O, als Boualoy de moed maar niet opgeeft. En intussen zitten mijn onderdanen de vakjes in te kleuren met potloden!
En hebben ze morgen een goed excuus. Als er eventueel gevraagd wordt waarom ze zo vroeg met de ambulance naar huis moesten. Ik zal de les in ieder geval beginnen met onderstaande foto.... Voor mij jammer dat het geen Aziaten zijn die mijn kleurwerk doen; deze mannen zijn minder goed te temmen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten