Na heel veel inspanningen, telefoonnummers die niet werken, een dame die zich niet verantwoordelijk voelt, worden we doorverwezen naar het hoofdkantoor van de betreffende bank. Enfin, we zijn toch op de fiets, dus dit kan er ook nog wel bij.
Op het hoofdkantoor ben ik niet van plan om een nummertje te trekken, dus stuiter ik rechtstreeks naar een balie. "Is no ploblemmmadamm" We moeten onze bank in Nederland bellen en als ze in Vientiane een overschotje tegenkomen, wordt dat met die Nederlandse bank aan de hand van de ons pasje verrekend. Nou, daar hebben we nog niet zoveel vertrouwen in, maar we hebben geen keus.
Nu was 'bank' deze week al een thema. Auke had speciaal een vrije ochtend opgenomen om een bankaccount te regelen. Op advies van die en gene kwamen we bij bank X. We hadden alle bescheiden bij ons. Maar helaas kregen we geen account, omdat onze work permits nog niet officieel zijn goedgekeurd.
Tsja. Dan kun je nog zoveel verstand van centjes hebben....
Uiteindelijk heeft M ons meegenomen naar bank Y. Hoe we het nu in ons hoofd hadden gehaald om bij bank X iets te proberen!
Aldaar, bij bank Y kregen we een VIP-behandeling in een aparte ruimte en was alles binnen een uur geregeld. Omdat we nog geen eigen telefoon hebben, ging M gebeld worden als onze pasjes en accounts klaar zijn.
We zouden vanmiddag lunchen. Vanwege het pinautomaat-incident moesten we ineens naar een ander deel van de stad. Terugrijdend en dwars tegen het verkeer (we blijven Nederlanders), begint een geblindeerde Lexus te toeteren. Het interesseert me even niks, want ik ben pissed over het pinautomaat-incident. Die Lexus blijft echter toeteren. Raampje open. M. Met onze pasjes en bescheiden van bank Y..... Dit kan geen toeval zijn. In zo'n grote stad, met zoveel verkeer.
M zegt: "I recognized your orange bicycle, my dear friend! "
Geen opmerkingen:
Een reactie posten