Gelijk oversteken

Ik bedenk mijn verhaaltjes meestal op de fiets. Als ik eenmaal de oversteek heb gemaakt, is het een relaxed ritje naar het centrum. Maar dat oversteken blijft een drama. Gelukkig is de gemidelde snelheid laag en kun je als fietser op de meest linker en dus de snelste baan fietsen. Maar kom er maar eens tussen... Ik sta soms tien minuten op een gaatje te wachten.

Lees een gemiddelde reisgids over Laos of een redelijk recent reisverslag op internet, en iedereen heeft het over de rust in de stad. Dat er zo weinig verkeer is. Dat het zo lekker Frans is. De verhaaltjes over het verkeer kan ik ter plekke ontzenuwen. De stad is helemaal niet gemaakt voor zoveel auto's! En die nemen de laatste tijd toe als paddestoelen en Chinezen. De laatste zijn tevens de oorzaak.

Vientiane is booming. De expansiedrift zit in een rollercoaster. Er wordt gebouwd en gebouwd. Het kan niet op. De gemiddelde Lotiaan ziet het echter met argusogen aan: het zijn namelijk de Chinezen die hier zo tekeer gaan met hun geld. Iedereen die ik hier spreek, uit zijn angst over een bescheiden cultuur die weldra naar de knoppen gaat door de keiharde handelingen van de Chinezen.

Dat is waarom Auke in het ziekenhuisproject is gestapt. Er staan wekelijks Chinezen op de stoep om het ziekenhuis handje-contantje over te nemen, maar de eigenaren willen zo graag dat er met respect iets wordt ontwikkeld. Zie overigens http://www.laointernationalhospital.com. Aangezien de economie gaat groeien als een gek, moet het geld voor gezondheidszorg in het land blijven. Tot nu tot gaan de 'rijken' voor ieder medisch wissewasje naar Bangkok of Singapore. Met de komst van het eerste commerciele ziekenhuis, moet een concept worden ontwikkeld dat voldoet aan de nieuwe eisen. Een behoorlijke uitdaging in deze cultuur. We zijn dan wel niet zo keihard als de Chinezen, maar er moet wel een hoop veranderen.

Terug op de fiets in die drukte. Ik bedenk mijn verhaaltje. De overeenkomst tussen verhaaltjes bedenken en fietsen in Vientiane: je kan het allemaal naar je eigen hand zetten. Zo respectvol als de mensen hier met elkaar omgaan, vind je dit weerspiegeld in het verkeersbeeld.

Tot ik ineens word opgeschrikt van een schreeuwende Auke, achter me. "He, man!! LUL!!! roept hij keihard tegen een gepantserde Hyundai, die de respectvolle verkeersregels negeerde. Volgens Auke lag ik er bijna onder. Ik heb het niet gemerkt, te veel in gedachten verzonken.

Auke moet zijn woede altijd nog een keer profileren. Ik zeg: "Het was zeker een Chinees in die Hyundai."

Foto thnxx to jclao.com