Gisteren kreeg ik van Auke een berichtje dat de door Auke ingehuurde schoonmaakploeg zou komen. Niet dat dat zijn bedoeling was, want ze waren net geweest. Eergisteren. Twee lieve vrouwen, waarvan eentje dacht dat ik zwanger was . BEBI, Madam??? (ok, het lag aan mijn jurk).
Auke had aangegeven dat hij het prettig vond als er begin juni even een grote schoonmaak door het huis kon, voordat hij hier aankomt. En dat hebben ze geinterpreteerd als: nu. De schoonmaakdames werken in het ziekenhuis. Met transport ziekenhuis-Auke thuis, konden de lieve vrouwen dan mooi even mee. En de chauffeur van het ziekenhuisbusje zou in die tijd wel wachten.
Auke zegt tegen mij: "Misschien is het dan handig dat we ons eindvandemiddagbeerlaootje even extern nuttigen, dan kunnen de dames ongestoord hun gang gaan." Goed plan. We gaan deze keer naar rechts in plaats van links en komen een verlaten terras tegen. Na besteld te hebben, merkt de serveerster op dat de tafels nat zijn, dus ik leg alle bescheiden op het hekwerk, waaronder een magnetische flesopener, evenals mijn tasje en de rest.
En tegelijkertijd krijgen Auke en ik ineens een flashback. Als je iets wilt hebben wat niet van jou is, leg je het opzij. Als niemand het mist, verstop je het nog verder. En als niemand er over begint, is het gewoon van jou. We hebben dit in Kenia meegemaakt. Auke was een broek kwijt, op deze manier. Hij heeft 'm wel teruggehad, by the way.
Nu hebben we de afgelopen weken een paar keer gekeken wat een flesopener hier kost. "Maar daar gaan we toch omgerekend geen € 8,- voor betalen, terwijl ik in Nieuwerkerk er wel 7 stuks in de la heb liggen!"
Dit vraagt om een goed gesprek met de eigenaar van het restaurant waar we dit biertje nuttigen. Hij spreekt redelijk Engels. Auke vraagt of hij die BeerLao-opener misschien kan kopen. En dat mag. Omgerekend 60 eurocent. (Het verhaal is uiteraard veel leuker, maar een leuk stukje moet je kort houden)
Het goede nieuws is: we hebben een legendarische flesopener
Het slechte nieuws is: het hele huis is een stofbende. Door die storm vlogen de golfplaten weer om onze oren en alles wat kier is, heeft zich helemaal geopenbaard aan de krachten van de wind. Er zijn veel fruiten/noten uit de bomen gevallen, de loswaaiende kranten wapperden en van de bananebladeren zou ik een mooi handwerkje kunnen maken.
Maar ik vind het zo sneu voor de schoonmaakdames.... Hoewel we door hen aan dit prachtige collectors-item zijn gekomen.
A domani!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten